Verhuis enzo

Met het schaamrood op mijne sproetekop is het hoog tijd om hier nog eens iets te komen vertellen. De verhuis vergde van iedereen veel energie, ook van ons. Ondertussen zijn we een maand verder en het ganse gezinnetje, van de katjes tot de paardjes, voelt zich hier heel goed thuis. Ook wij. Het is hier zalig wonen op den boerebuiten. Ook al hebben de baasjes nu voorlopig draad gezet, wanneer ik de kans zie, wandel ik geruisloos al snuffelend tot de straat, en verder…eventjes gedag zeggen bij de overburen binnen. Het moet niet altijd hun hond zijn die ons een bezoekje komt brengen hé, omgekeerd kan dus ook.
In de velden is het prachtig wandelen. Met een beetje geluk ligt er wel ergens een poot van één of andere vogel waar je eens op kan knabbelen of een stukje fazant om eens mee in het rond te schieten. Alleen baasjes vinden dat niet zo tof.