Zwartje, onze lieve borderpoes is niet meer…. 😢. Dinsdagmorgen rond 6u30 wilden we met zijn allen vertrekken voor onze dagelijkse ochtendwandeling, we kwamen net van de oprit toen baasje rechts iets “zwart” op de weg zag liggen. Ze vreesde meteen het ergste. Snel werden wij terug in de tuin gezet, ze nam binnen een handdoek en zette het op een lopen richting straat. Aan de poort kon ik alles volgen; hoe ze lichtjes in paniek “Zwartje” riep, hoe ze haar droevig in de handdoek wikkelde en haar optilde. Ik zag hoe onze poes levensloos in haar armen lag, het bloed sijpelde uit haar bekje wat openstond. Baasje is er nog mee naar onze buurvrouw, dierenarts, gerend, maar het was te laat…. Zwartje was niet meer 😢😭. Aangereden door iemand die weer veel te snel reed in ons straatje waar eigenlijk enkel landbouwverkeer is toegelaten….Wij weten dat er 2 wagens tussen 6u en 6u30 hier zijn gepasseerd; de postman en een witte bestelwagen.. Wij hebben ons nog heel boos gemaakt en heel hard lopen blaffen, maar het heeft hun niet tegengehouden. Odin en ik hadden alles gevolgd van aan de poort. Wij hebben nog even afscheid van haar kunnen nemen.
Lief Zwartje, je was niet altijd even braaf, maar we missen je nu al in al de kleine dingen; hoe je hier gewoon rondliep, part of our family, hoe je op de vensterbank zachtjes miauwend naar de vogeltjes zat te staren, hoe je achter baasje haar rug telkens weer mee de kelder in liep en je daar (soms lang) opgesloten zat, omdat je er niet terug uit wilde, hoe je stiekem op het bed ging liggen of hoe je elke kans greep om toch maar in de logeerkamer te raken en om daar dan op het bed te gaan liggen, hoe je ’s nachts kopjes kwam geven als de baasjes even opstonden, hoe je vaak achter onze Kaigo trippelde ….. De minder leuke dingen, zoals plassen op onze kussentjes of in t midden van de nacht levende muisjes mee binnen brengen en daar laten lopen, … zullen we maar gauw vergeten 😉 .
Zwartje, voor altijd in ons hart, rust in vrede. Geef Zina een dikke knuffel van ons daarboven in de dierenhemel.
