Varkensstreken

Mijn baasjes waren ervan overtuigd dat ik het “varken” van de familie was. Doch ze hebben hun mening grondig moeten herzien toen onze Odin fulltime part of our family werd.  Ons kleine spook is ondertussen 8 maanden en zit al even met zijn spaarpot onder nul. Zelfs in zijn bench maakt hij het bont. Volgens mij kunnen we zelfs spreken van Odin Bond 😉  Nee serieus, één keer zijn de baasjes thuisgekomen en was hij erin geslaagd om een draad van zijn ijzeren draadkooi los te maken. Zijn snoet kon er al helemaal door….. Baasjes snapten er niets van; hoe kan dat nu?

Maar wat hij afgelopen weekend gepresteerd had, daar staat gewoon iedereen versteld van. Odin werd na zijn trainingsuurtje op de hondenschool in zijn ijzeren bench in de auto gezet. Omdat het wat warm was, werden de ramen half open gelaten. Terwijl ik aan mijn agilitytraining bezig was, hoorde ik Odin “lawaai” houden in de auto. Ondanks het feit dat hij ons niet kon zien, kon hij ons wel horen, dus besloot baasje Chris om de auto nog wat meer verderop te gaan parkeren. En dan, zo ineens stond onze Odin vrolijk kwispelend langs de draad….. meneer had zelf zijn bench opengekregen, had zijn hele lijf door het smalle spleetje gewurgd (er was amper 10 cm ruimte tussen het deurtje van de bench en de autodeur…). Zijn hoofdje al bengelend door het raam, zijn poep nog in de bench en dan wellicht met zijn voorpootjes zich afgeduwd en daar stond hij dan , als nen echte Houdini, te pronken aan de agilityterreinen. Niet voor lang, want baasje Chris was ondertussen ook al aan de auto gearriveerd. Odin werd in een bench in de kantine gezet waar hij dan de rest van de tijd het onschuldige lammetje zat uit te hangen.

Met Odin in de bench heb je dus ook geen zekerheid; of hij ontsnapt of hij zorgt dat hij ergens aan kan knabbelen. Ik vraag me vaak af hoe hij het flikt. Wasknijpers, hondenmatjes, …. alles wat ook maar enigszins in de buurt ligt, kan eraan geloven. Op wedstrijd hadden de baasjes eens een pet op zijn bench achtergelaten, toen ze terugkwamen hadden ze nog een halve pet… nieuwe fashion mode 😉  Daar zijn Kaigo en ik, zelfs tesamen, maar watjes tegen.

Gelukkig is hij op school een echt voorbeeld; onlangs slaagde hij op de overgangsproeven van A naar B met 99/100. Een hard werkertje, onze Odin, altijd op zoek naar een bezigheid. Iets zegt me dat onze baasjes hun handen nog meer dan vol gaan hebben met hem 😀