Als flinke jongens hebben we gisterenavond niet één piepje gelaten toen we met zijn allen gingen slapen. Baasjes waren fier op ons, zeker toen we vanmorgen ook nog stilletjes lagen te wachten tot ze ons uitlieten. Tof hoor om onze baasjes extra vrolijk te zien.
Vanmorgen zijn we naar de schaapjes gaan kijken. Da’s niet te geloven, maar ze deden die gewoon hunne frak uit! Oeh, ik moet er niet aan denken dat ze dat bij ons zouden doen; dan sta je toch gewoon in je blootje! We hebben even zitten kijken, alé ja, t was leuker om alles wat op de grond lag op te rapen. Baasje vond dat precies niet zo fijn als wij.
Namiddag zijn we in het bos gaan wandelen; eerst even aan het lijntje en toen mochten we loslopen. Aan de vijver zaten vele beestjes die er wel interessant uitzagen. Dat water zag er ook wel heel aantrekkelijk uit, maar baasje zei dat ik daar nog een beetje te jong voor was, doeme toch!
Vanavond zijn wij als grote mannen een terrasje gaan doen! En bekijks dat wij hadden! “Hoe lief een puppy en oh het zijn er twee” waren woorden die we dikwijls hoorden, meestal door vrouwen. Dus vrijgezellen mannen, je weet wat je moet doen; met een puppy door de stad wandelen, succes verzekerd! Toen één van de baasjes een lekker ijsje aan t smullen was, zaten wij braaf naar de voorbijgangers te kijken en ook op het terras hielden we alles in de gaten. Toen we even in slaap vielen werden we opgeschrikt door hevig lawaai; brandweerwagens gierden voorbij. Ik keek heel alert, terwijl Kissmo dekking zocht onder een stoel zodat hij ongestoord verder kon maffen. De slaapkop!
En dan richting huis waar Bongo en Zwartje ons al aan de deur op stonden te wachten. We mochten van dichtbij naar Bongo kijken terwijl baasje ons vasthield. Oh, hoe lief, Bongo geeft Kissmo een “kopje”. Wij gaan hier allemaal nog dikke vriendjes worden.
En nu bijna tijd om te gaan slapen; we moeten goed uitgerust zijn, want morgen gaan we nog een stukje van de wereld verkennen….