Vandaag zijn we gaan wandelen in het grote bos. Mijn baasje was er niet bij. Dat vond ik best wel jammer, want het was een leuke wandeling. Ingrid heeft ons los laten lopen; cool!!! Eerst mocht Kissmo zonder leiband van de vrijheid proeven. Dat ging goed. Daarna was het mijn beurt en al vrij snel liepen we allebei vrij als een vo
gel door het bos. We gingen nooit ver weg. Telkens we terug kwamen werden we uitvoerig beloond. Eén keer schoten we als een pijl uit een boog weg en toen maakte ons baasje rechtsomkeer; wat hebben we gespurt om haar terug in te halen! Als er een jogger passeerde moesten we terug aan de leiband. Onze Kissmo was echter een beetje te enthousiast en moedigde de loper aan! Uiteindelijk heeft hij toch rechtsomkeer gemaakt, maar Ingrid moest serieus moeite doen om hem terug vast te maken. Ja, sociaal zijn we wel hé! Toen de kust terug veilig was, mochten we het nog eens proberen. Alles ging goed, tot er weer twee joggers passeerden. Deze keer waren er grote honden bij. Gelukkig hingen die vast aan die mannen. Kissmo was weer ribbedebie hé, de rebel! Nonchalant liep hij in de baan van de lopers die hun honden aanmoedigden om stijf door te lopen. Niets gebeurd, maar ons liedje was uit; wij moesten het laatste eindje terug aan de leiband. Die Kissmo toch! We zijn nog even op het terras wat gaan drinken. Als een fiere hond lag ik mooi langs de tafel alles gade te slaan. Kissmo viel bijna dadelijk in slaap. Wat wil je, die was natuurlijk moe van die joggers achterna te rennen!