Van de week weer eens ondeugend geweest. Alé, ja, ik niet, Kaigo. Ik heb gewoon toegekeken. Zo denken de baasjes toch. We hadden daags voordien al enkele keren heel wild met elkaar in de tuin gespeeld. Tja, wij zijn broers, en broers gaan nu eenmaal wild met elkaar om. We zijn geen sissies hé. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, de baasjes hadden besloten om ons terug binnen op te sluiten. Ze dachten dat we dan wat rustiger zouden zijn. Mja, rustiger misschien wel, maar daarom niet minder creatief. In een hoekje van de keuken, helemaal uit het oog van de baasjes gegaan, daar stond een fritketel al eventjes op ons te wachten. Vooral Kaigo was de nieuwsgierige snuit. Ik heb immers mijn les geleerd als het op dingen eten aankomt die niet in je eigen bakje liggen. Maar ja, de Kaigo wou niet luisteren naar grote broer (ik ben enkele ogenblikken voor Kaigo geboren). Het deksel eraf gewurmd, zijn kop in de ketel. Hoho, hij zag er vettig uit. En wij moesten die avond nog naar de showtraining….. Baasje Ingrid was als eerste thuis en was niet zo blij met de taferelen; beetje fritoliekots in de living en onze Kaigo een heel vettige fritolievacht. Hij zag er echt niet uit! Baasje Chris heeft hem in bad gestoken. Helaas hebben we de geur nog enkele dagen mogen ruiken…
goed schrobben
afspoelen
drogen aan de kachel