de come-back

Het is alweer een hele tijd geleden, maar hier zijn we weer :D. Afgelopen jaar echt weinig tijd gehad; vele wedstrijden, uitstapjes, vakantie en natuurlijk onze Odin. Wij zijn echt 2 handen op 1 buik geworden. Toegegeven, ik had wat moeite met het kereltje, maar nu zijn we de dikste maatjes; zie je Odin, dan zie je mij en omgekeerd. Ik heb er dan ook mijn poten mee vol. Zoals eerder gezegd; Odin is nog een grotere deugniet dan mij! Vooral in uitbreken is hij sterk; uit een ijzeren bench (zeker zorgen dat alle slotjes goed toe zijn of hij is ribbedebie), uit de caravan (muggenraampjes houden hem niet tegen)… Baasjes beperken dan ook zijn vrijheid als hij zijn kansen weer eens verspeeld. Anderzijds is hij ook een harde werker; altijd staat hij klaar om met zijn baasje Chris bezig te zijn. Amai, en hoe, die twee vormen echt een mooi team! Komend weekend starten ze samen in graad 2. Dan komen ze mij het vuur aan mijn schenen leggen :-). Eventjes maar, want ik ga volgend seizoen naar graad 3. Wat baasje nooit verwacht had, is dan toch gelukt. Ja ja, never underestimate Kissyboy ;-).

Ook dit jaar hebben we weer vele uitstapjes gemaakt en zijn we weer mee op reis gemogen.  Vorig jaar zaten we in een droomhuis in Hongarije, dit jaar zochten we het wat dichter bij huis en zijn we naar Westen van Frankrijk getrokken. Ook daar zaten we in een zeer gezellig hondvriendelijk huisje. Enige “pech” die we toen hadden , was dat het net een hele natte periode was waardoor sommige wandelwegen kleine riviertjes geworden waren. Wel avontuurlijk om dan een andere beloopbare wandelweg te vinden :).  Vorige week zijn we dan met de caravan naar Zeeland getrokken. Wij hebben ons hart daar helemaal verloren; hondvriendelijke stranden, lieve mensen (meestal toch), heel veel rust, leuke strandpavilioentjes, … en als de zon dan nog schijnt dan waan je je helemaal in het paradijs. Elke dag zwemmen in de zee, putjes graven op het strand om lekker koel in te liggen, achter golfjes rennen (al heb ik dat deze keer bijna niet gedaan; Odin gaf me genoeg afleiding :p ), naar de mooie teefjes kijken, op bed slapen, … Kortom we hebben het weer dik naar onze zin gehad! Alleen een laatste spelletje op het strand deed onze vakantie aan zee een beetje in mineur eindigen. Om beurten mochten we de bal vangen. Dat ging allemaal heel goed totdat Odin zich mispakte en de bal wegkaatste. Papa Kaigo en Odin gingen tegelijk naar de bal….pats…een tikkend geluid, nauwelijks hoorbaar. Op het eerste zicht leek er niets aan de hand, maar het alerte baasje had de tik ook gehoord en ging dadelijk Odin en Kaigo hun muil checken. Eén van Odin zijn voorste tanden was heftig aan het bloeden en stond los. Bij Kaigo zagen ze niet dadelijk iets, maar ook ik was alert en had geroken dat er ook met Kaigo iets “mis” was. Ik bleef aan zijn snuit snuffelen en probeerde zo de aandacht van mijn baasjes te trekken. Jaa, ze hadden het gezien; Kaigo zijn muil werd nog eens grondig nagekeken en wat bleek… Achteraan was er een kies helemaal verbrijzeld :(. Beiden hadden geen kik gegeven en leken er geen last van te hebben. Eén telefoontje naar onze lieve dierenarts leerde ons dat ze hier vanavond niets meer aan konden doen, maar dat de tanden er wellicht de volgende dag uit moesten gehaald worden. Een beetje van ons melk probeerden we er met zijn allen toch nog een leuke avond van te maken. De volgende dag werden Kaigo en Odin dan allebei in slaap gedaan en werden hun gekwetste tanden met de grootste zorg operatief verwijderd. Beiden mochten ’s avonds weer mee naar huis en maken het ondertussen heel goed. Een geluk bij een ongeluk; Kaigo zijn tandjes zijn eindelijk gepoetst. Dat was me toch een stinkebekje hoor ;-).

 

➤