Enkele weken geleden verklaarde de instructrice ons “klaar” voor de A-klas; ze had ons niets meer te vertellen. We mochten wel nog twee weekjes bij de puppy’s blijven om dan samen met de rest van de groep over te gaan. Om het een beetje “officiëel te maken, moesten we ook nog een proefje afleggen. Pfffff, peace of cake hé baasje. Een beetje houdingen, een plaatske en een “kom hier”, moeilijk kan dat niet zijn. En dat was het ook niet, tijd genoeg om dus een beetje het zot ermee te houden. Baasje vraagt een” zit en blijf, Kissmo’ke zal eens een “zit en rechtstaan” doen se. Dat nog eens afgewissseld met een “back”. Schoon oefening, al zeg ik het zelf, dat doen mijn collega puppy’s me niet na! Bij de oefening “zit” naar liggen, ging ik al liggen toen baasje het woord nog maar amper gezegd had. Oeps, vergissing, nog voor ze me kan belonen ga ik gauw rechtstaan en kijk haar met mijn verleidelijke kijkers al kwispelend aan. Moest ik niet gaan “staan” baasje? De instructrices moeten lachen met mijn ondeugendheid. De rest van de oefeningen doe ik heel goed. Bij de “kom hier” haalde ik mijn baasje zelfs bijna onderuit toen ik met een geweldige sliding mooi in “zit voor” kwam, recht tegen haar aan. Onze Kaigo had vandaag zijn wispelturigheid van afgelopen weken aan de kant gezet en zijn beste pootje voorgezet voor zijn baasje; hij deed het uitstekend!
Enfin, zondag was het dus zover; de A-klas. Man, man, man, ik kan niet wachten tot we eindelijk “actief” agility mogen gaan doen. Saai dat dat is! Gelukkig speelt mijn baasje tussendoor veel met me, zodat ik niet te lang moet “stil” zitten. Nog even tanden bijten 🙂